Ga naar hoofdinhoud

Je hebt te horen gekregen dat er een vermoeden is van een neuro-endocriene tumor. Er zijn verschillende behandelopties bij neuro-endocriene tumoren.

Welke soorten behandelingen zijn er voor een neuro-endocriene tumor (NET)?

Een behandeling van een neuro-endocriene tumor kan twee doelen hebben: genezing of levensverlenging en/of vermindering van klachten. Als een behandeling van een neuro-endocriene tumor het doel heeft om te genezen, wordt dat een curatieve behandeling genoemd. Als een neuro-endocriene tumor niet te genezen is, kan een palliatieve behandeling worden gestart. Deze soort behandeling richt zich op levensverlenging en/of vermindering van de klachten.

Bij het opstellen van een behandelplan voor een neuro-endocriene tumor zijn verschillende factoren belangrijk: het stadium van de tumor, de plaats, grootte en vorm van de tumor en jouw lichamelijke conditie. Afhankelijk van deze factoren zijn er verschillende behandelopties:

  • Operatie.
  • Chemotherapie.
  • Radiotherapie.
  • Embolisatie.
  • Radiofrequente ablatie.

Operatie

Het doel van een operatie van een neuro-endocriene tumor is het verwijderen van de tumor en eventuele uitzaaiingen. Een operatie kan worden uitgevoerd wanneer is gebleken dat er geen uitzaaiingen of ingroeiingen zijn naar of in andere organen.

Tijdens de operatie van een neuro-endocriene tumor wordt de tumor verwijderd, samen met omliggend weefsel en lymfeklieren. Dit weefsel kan vervolgens worden onderzocht. Een operatie is een erg ingrijpende en zware behandeling. Het is daarom belangrijk dat de conditie van de patiënt goed is. Soms kan toch worden afgezien van een operatie omdat de risico’s op complicaties te groot zijn of omdat de tumor toch uitgezaaid blijkt te zijn.

Systemische therapie

Systemische therapieën zijn medicijnen die zich door het hele lichaam verspreiden om de groei van kankercellen te verminderen of de kankercellen te doden. Systemische therapie is een verzamelnaam voor chemotherapie, hormonale therapie en immuuntherapie. Octreotide en Lanreotide worden gebruikt als medicijn voor neuro-endocriene tumoren. Deze stoffen lijken op het hormoon Somatostatine, wat in het menselijk lichaam voorkomt. Beide medicijnen remmen de productie van hormonen, waardoor klachten als diarree en opvliegers worden verminderd.

Als systemische therapie voor alvleesklierkanker worden sunitinib en everolimus vaak gebruikt. Deze middelen blokkeren beide de werking van een aantal eiwitten. Deze eiwitten geven belangrijke signalen door aan cellen waardoor de cellen groeien of waardoor nieuwe bloedvaten worden aangemaakt. Wanneer de werking van deze eiwitten wordt geblokkeerd, groeit de tumor dus niet verder. Sunitinib en everolimus worden gebruikt als palliatieve behandeling van neuro-endocriene tumoren in de alvleesklier.

Radiotherapie (bestraling)

Radiotherapie wordt voor neuro-endocriene tumoren vooral gebruikt als palliatieve behandeling. Tijdens radiotherapie wordt de neuro-endocriene tumor radioactief bestraald van buitenaf of van binnenuit. Kankercellen kunnen slechter tegen de straling dan gezonde cellen. Door de radioactieve straling raken de tumorcellen dus beschadigd en gaan ze soms uiteindelijk dood. Door de radiotherapie wordt de tumorgroei verminderd en is er een mogelijkheid dat de tumor ook kleiner wordt.

De straling wordt zo veel mogelijk gericht op de tumor. Het is echter niet te voorkomen dat ook gezonde cellen worden bestraald. Hierdoor krijg je te maken met bijwerkingen. Over het algemeen zorgt radiotherapie vaak voor vermoeidheid. Daarnaast kan de bestraalde huid rood worden. Dit gaat vaak gepaard met jeuk en een branderig gevoel. Bij bestraling in het gebied van de maag krijgen patiënten vaak misselijkheidklachten. Hiervoor kunnen medicijnen worden voorgeschreven. Verder kun je last krijgen van jouw darmen.

Radiotherapie vindt doorgaans meer keren per week plaats, gedurende enkele weken. Opname in het ziekenhuis is niet nodig.

Voor de behandeling van neuro-endocriene tumoren, kan ook Peptide Receptor Radionuclide Therapy (PRRT) worden uitgevoerd. Tijdens deze behandeling worden radioactief geladen medicijnen door middel van een infuus toegediend. Deze radioactieve medicijnen verspreiden zich door het lichaam en bestralen inwendig kankercellen waardoor ze worden vernietigd. In Nederland wordt het 177-Lutetium Octreotraat gebruikt als PRRT medicijn.

Een behandeling die erg lijkt op PRRT, is MIBG. Tijdens deze behandeling wordt 131-I-MIGB toegediend in plaats van 177Lu-octreotraat.

Embolisatie

Wanneer de neuro-endocriene tumor zich in de lever bevindt, kan embolisatie als palliatieve behandeling worden toegepast. Dit is een nieuwe behandeltechniek waarbij de bloedtoevoer naar de kankercellen wordt afgesloten. Via een slagader in de lies wordt een dun slangetje tot in de lever geschoven totdat de slagader die de tumor van bloed voorziet, is bereikt. Hierdoor krijgt de tumor geen zuurstof en voedingsstoffen meer.

Om embolisatie toe te passen, mag niet meer dan 70% van de lever zijn aangetast door kanker. Een embolisatie behandeling duurt ongeveer 1 à 2 uur. Hierna moet je een aantal uur plat blijven liggen. Voor een embolisatie behandeling word je 1 tot 2 dagen opgenomen in het ziekenhuis.

Radiofrequente ablatie

Een neuro-endocriene tumor kan worden behandeld met radiofrequente ablatie. Tijdens radiofrequente ablatie (RFA) wordt een naald in de tumor geplaatst. Met behulp van een echo of een CT-scan wordt de exacte locatie van de tumor bepaald. De naald wordt vervolgens verhit tot ongeveer 80 graden Celsius, waardoor de kankercellen ook opwarmen. Tegen deze temperatuur zijn kankercellen niet bestand en hierdoor sterven ze dus af.

RFA vindt plaats onder narcose. Daarom moet je worden opgenomen in het ziekenhuis. Deze techniek kan ook worden toegepast tijdens een operatie.

Psychosociale hulp

Vanaf het moment dat je te horen krijgt dat je mogelijk een neuro-endocriene tumor hebt, krijg je te maken met grote onzekerheden. Hiermee omgaan is niet vanzelfsprekend. De periode van onderzoeken en behandelingen zijn erg zwaar, maar ook na de behandeling moet je leren leven met jouw nieuwe situatie. Dit geldt niet alleen voor jou als patiënt, maar ook voor jouw familie, vrienden en eventuele partner en kinderen. Er zijn organisaties die jou en jouw omgeving kunnen ondersteunen bij het leren leven met kanker, zowel binnen als buiten het ziekenhuis. Op deze website vind je hierover meer informatie bij ‘hoe je je kunt voelen‘, of stel je vragen aan jouw (huis)arts.

Back To Top