Lang niet alle mensen die een kankerbehandeling krijgen weten dat ze een reiskostenvergoeding kunnen krijgen om met de auto, taxi of het openbaar vervoer naar hun behandeling te gaan.
Dit blijkt uit de peiling ‘Kankerzorg in het ziekenhuis of op een andere plek?’ van NFK en kankerpatiëntenorganisaties, waaronder Living With Hope. Aan dit onderzoek deden 6.238 mensen met kanker mee.
Vergoeding voor reizen naar kankerbehandeling
Ongeveer de helft (56%) van de respondenten weet dat er voor eigen vervoer naar sommige kankerbehandelingen (onder andere chemo-, immuun-, en radiotherapie) reiskosten kunnen worden gedeclareerd bij de zorgverzekeraar. Reiskostenvergoeding voor de taxi is bij zes op de tien patiënten bekend. Hier geldt dat jongere mensen dit vaker weten dan ouderen. En minder dan de helft van alle respondenten (45%) weet dat declareren ook voor reizen met het openbaar vervoer kan.
De meesten (63%) kregen de informatie over de reiskostenvergoeding van iemand in hun omgeving: een naaste (27%), de verpleegkundige (22%) of de zorgverzekeraar (19%). Ruim een derde is door niemand geïnformeerd. Deze groep heeft vaak zelf uitgezocht dat dit kan, bijvoorbeeld via internet.
Declareren gaat mensen redelijk makkelijk af
Van de respondenten die meestal met eigen vervoer, openbaar vervoer en/of taxi naar hun kankerbehandelingen reizen én wisten van de reiskostenvergoeding, heeft respectievelijk 52%, 40%, en 91% deze vergoeding daadwerkelijk bij de zorgverzekeraar aangevraagd. Het aanvragen van de reiskostenvergoeding lijkt de meeste respondenten redelijk makkelijk af te gaan, behalve het aanvragen van een vergoeding voor openbaar vervoer. Een derde van deze groep respondenten vond dit (heel erg) moeilijk. Mogelijk heeft de administratieve procedure hier iets mee te maken of het verkrijgen van de juiste handtekeningen.
Van de mensen die geen reiskostenvergoeding aanvroegen zegt zes op de tien dat ze het makkelijk zelf konden betalen en drie op de tien dat ze het te veel gedoe vonden om te regelen.
Mensen geven kwaliteit taxivervoer een voldoende
De meeste respondenten (65%) gingen met hun eigen auto en/of de auto van een naaste (30%) naar hun behandeling. Een op de zes ging te voet, met de fiets of de scootmobiel, 12% ging met een taxi via de zorgverzekeraar en 3% ging met het openbaar vervoer. Patiënten die langer dan een uur moesten reizen naar hun behandeling maakten vaker gebruik van de taxi via hun zorgverzekeraar dan patiënten met een kortere reistijd. Mensen die met de taxi reisden, gaven dit vervoer een 7,4 als gemiddeld rapportcijfer, en 32% geeft een excellente beoordeling.
Toch ziet ruim de helft van de taxireizigers ook punten die minder goed gaan. Bijvoorbeeld dat zij het niet fijn vinden de taxi te moeten delen, te laat worden teruggebracht of een taxirit hadden die langer duurde dan nodig.
Meer kennis over reiskostenvergoeding
Irene Dingemans, programmaleider Kwaliteit van Zorg bij NFK: “Veel kankerpatiënten moeten voor hun behandeling vaak naar het ziekenhuis reizen. Bijvoorbeeld wekenlang, meer keren per week voor bestraling, of voor chemotherapie meer keren per maand, gedurende een nog langere periode. In de komende jaren wordt de kankerzorg verder geconcentreerd. Hierdoor gaat een deel van de mensen met kanker vérder reizen voor hun behandeling en het is niet voor iedereen even makkelijk om deze kosten te dragen. Kennis over reiskostenvergoeding wordt daarom nog belangrijker. Mensen zijn uiteraard hun eigen risico al kwijt en voor een reiskostenvergoeding geldt een vaste eigen bijdrage van 118 euro dit jaar.” Dingemans vervolgt: “De peiling laat duidelijk zien dat er ruimte is voor verbetering in de actieve informatievoorziening rondom de reiskostenvergoeding. Zorgverzekeraars en zorgverleners zouden patiënten proactief kunnen wijzen op de mogelijkheid van declareren. Maar ook mensen met kanker zou ik willen meegeven: het kan lonen om je polis te lezen of je zorgverzekeraar te bellen voor meer informatie.”
Meer informatie
Op 13 juni 2024 publiceerden we het eerste deel van de resultaten van de peiling ‘Kankerzorg in het ziekenhuis of op een andere plek?’ Via deze hyperlink ga je naar de informatie uit het eerste deel.