Ga naar hoofdinhoud

Het ontroerende gedicht ‘Vind mij terug in de wind’ schreef Marlot Winterink-Werink voor haar afscheid. Haar moeder Jolanda Werink deelde dit in de besloten Facebookgroep. Marlot overleed op 20 maart 2021 aan de gevolgen van alvleesklierkanker. Zij werd 33 jaar.

Het moment waarop Marlot de diagnose alvleesklierkanker kreeg, herinnert haar moeder Jolanda Werink zich als de dag van gisteren. Het was 11 juli 2019, Jolanda paste op de kinderen van Marlot.
Een jaar daarvoor, in 2018, had Marlot al vreemde, vage klachten. Ze had moeite met inademen en had een benauwd gevoel. Ze ging naar de huisarts. Eigenlijk meer voor de zekerheid, omdat ze zwanger was van haar tweede kindje. Na onderzoek bleek er een cyste in de lever te zitten. Jolanda: “Toen de specialist zei, dat het niets was om zorgen over te maken, kon Marlot dat heel goed ‘parkeren’.”

Tumor in de alvleesklier

De cyste moest wel in de gaten worden gehouden. Op aandringen van Jolanda ging Marlot daarom een jaar later, juli 2019 weer naar de specialist. Na onderzoek gaf de specialist aan dat het niet goed was. Toen ging alles ineens in sneltreinvaart. Marlot ging naar de oncoloog. Die zei dat er uitzaaiingen in de lever zaten. Daarop volgde onderzoek om na te gaan waar die uitzaaiingen vanuit waren ontstaan. Uiteindelijk bleek dat in de staart van de alvleesklier een tumor zat met uitzaaiingen naar de lever.

“Voor Marlot was de alvleesklierkanker iets wat haar is overkomen,” vertelt Jolanda, “maar ik zei ‘ho, ik ga eerst alles uit de kast halen’. Dat heb ik ook gedaan: ik heb alle artsen gebeld of aangeschreven. Zelfs artsen in Amerika heb ik gemaild. Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan om te kijken of iemand onze dochter kon genezen. Dat geeft een beetje troost.”

Marlot kon alleen nog levensverlengend worden behandeld. Na behandelingen met chemotherapie was de kanker met 60% afgenomen. In februari 2020 vroeg ze om een time-out. Mede omdat het zo goed ging en het haar toch zwaar viel. Toen kwam corona en durfde ze daardoor niet te starten. Op aandringen van haar ouders liet ze een CT-scan maken. Daaruit bleek dat de kanker weer was gegroeid. De oncoloog wilde eerst niet verder met de bestaande kuur, maar op aandringen van Marlot en familie is dat toch gebeurd. Helaas deed de kuur niets meer. Toen is gestart met een andere chemotherapie, maar daar werd Marlot erg ziek van. In november stopte ze met deze behandelingen. Toen ging haar gezondheid snel achteruit. Ook een laatste poging met een studiebehandeling heeft niets meer voor haar kunnen doen.

Herinneringen

“Alvleesklierkanker is een hele trieste en heftige ziekte,” zegt Jolanda, “maar wij hebben het samen heel goed gedaan. In anderhalf jaar hebben we veel kunnen doen. Familie startte zelfs een crowdfundingsactie, zodat we met Marlot en het hele gezin naar Curaçao konden gaan. Van heinde en ver stroomde geld binnen, echt hartverwarmend”, zegt Jolanda.

“Marlot heeft er zelf alles uit gehaald. Op Curaçao en ook buiten de reis om hebben we samen mooie herinneringen gemaakt. Alles is gezegd, alles is besproken. In haar laatste weken heeft Marlot de hele uitvaart zelf geregeld. Dat vond zij belangrijk. Toen Marlot haar ogen sloot, kwam er ook stukje rust.”

Bij haar afscheid wilde Marlot geen bloemen, maar een donatie voor Living With Hope.

Dank voor deze donatie

Living With Hope wenst Jolanda, naasten, familie en vrienden veel sterkte toe bij het verwerken van hun verdriet. Wij hopen dat zij troost vinden in de ontroerende woorden van Marlot.
Ter herinnering aan Marlot hebben naasten, familie en vrienden donaties gedaan. Jolanda overhandigde de cheque met het mooie bedrag van € 958 aan Living With Hope. Dankzij deze gulle donatie kunnen we meer wetenschappelijk onderzoek ondersteunen en de kennis over alvleesklierkanker vergroten.

Back To Top